Μία κοπέλα μου ζήτησε τη γνώμη μου για ένα βίντεο που είχε κάνει ένας επαγγελματίας. Ήταν για ένα εισαγωγικό βίντεο που θα έπαιζε στην επαγγελματική ιστοσελίδα της νέας εταιρίας που έστηνε η ίδια. Η άποψή μου για οτιδήποτε μου δείξει κάποιος είναι ειλικρινής όποια και αν είναι αυτή. Το καλό ήταν ότι και η ίδια δεν ήταν ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα.

Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τους λόγους που τους αρέσει ή όχι ένα βίντεο.
Εγώ μπορώ να σου εξηγήσω κάτι παραπάνω για αυτό.

Λίγες ημέρες μετά, μου ζήτησε να ξαναβρεθούμε. Ήθελε να συζητήσουμε, μαζί με γραφίστες και άτομα της εταιρίας της, πως μπορεί να γίνει καλύτερο το αποτέλεσμα. Ρώτησα πολλά, για το τι θέλουν να βγάλουν προς τα έξω, που απευθύνονται, τι στόχο έχουν.

Οι απαντήσεις με βοηθάνε στο να σκεφτώ τι θέλει να δει ένας υποψήφιος πελάτης.

Έγραφα τα περισσότερα από αυτά που άκουγα. Μετά ήρθε η ώρα να μιλήσω. Έμεινα σιωπηλός πάνω από το τετράδιό μου. Ζωγράφιζα. Όλοι περίμεναν να τους πω κάτι. Εγώ στον κόσμο μου. Μετά από λίγο γύρισα το τετράδιο να το βλέπουν όλοι. Είχα σχεδιάσει ένα storyboard με το πως σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερο να γίνει το κάθε ένα πλάνο.

Αυτή τη βοήθεια τη δίνω σε όποιον μου τη ζητήσει και μάλιστα χωρίς αντάλλαγμα.
Μ’ αρέσει να σου λέω πως σκέφτομαι να γίνει ένα βίντεο.

Πότε κάνουμε γύρισμα, ήταν η ερώτησή τους. Πλέον ήμουν έτοιμος. Όλη η δουλειά της προετοιμασίας είχε ήδη τελειώσει. Μετά απλά πρέπει να βρω τις κατάλληλες τοποθεσίες την κατάλληλη ώρα και να τα τραβήξω. Πρωί σε ένα μαγαζί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, λίγο αργότερα στα κάστρα και το απόγευμα στην Επανομή. Και το μεσημέρι σκέφτηκα, τι κάνουμε; Αποφάσισα να πάμε στη Δράμα, σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο που είχαν πρόσφατα αναπαλαιώσει. Μία βδομάδα αργότερα κανονίσαμε να κάνουμε γύρισμα. Λίγες μέρες μοντάζ και είναι έτοιμο. Όλα τα άλλα είναι ιστορία.

Δες το βίντεο και πες μου τι ΔΕΝ σου αρέσει. Περισσότερο θα με βοηθούσε αυτό.

Ευχαριστώ πολύ το καφέ Tabya για τον όμορφο χώρο που μας διέθεσε, το ξενοδοχείο Hydrama για τη φιλοξενία τους, την Ελευθερία Μητροπούλου (την όμορφη της παρέας), τον Κώστα Καραγιάννη και τον Παύλο Κιλίτσο για τις ιδέες τους και φυσικά τον Γιώργο και την Ιωάννα Μικρού που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε η Breath Inn.